Nevi Şahsına Münhasır!

1981 Ağustos başında, ılık bir Basel gününde, İsviçre halkının tek derdinin normalin biraz üstünde seyreden hava durumu olamayacaktı artık. En azından o günden sonra... Aslında Basel'in kuzeybatısında, belki arabayla 20 dakikalık bir mesafe de keşfedilmeyi bekleyen Roger Federer vardı. Aynı zamanda İsviçrelilerin de geçmişe bakmayacakları için, tarihi milenyum yılına atıfta bulunacaklardı.

Küçük küçük İsviçre tarihinin en başarılı "sporcusu" unvanına doğru yol alıyordu ya da dünyanın mı demeliydi! Ve açıkçası arkasında sadece ailesi olmayacaktı. Roger Federer ilk Grand Slam şampiyonluğunu aldığında sadece 22 yaşındaydı ve bir tek yaşının tecrübesizliği ile yarışmayacaktı. Bilakis rakipleri Andy Roddick, Marat Safine, Pete Sampras, Andre Agassi gibi isimlerle kafa kafaya yarışacaktı.
Bir sonraki Grand Slam şampiyonlarında bu yolda tek başına olmadığını ima eden Rafael Nadal çıkacaktı. Ve ne olduysa o zaman tenisin fişini çekecekti bu ikili.Tabi daha sonralarında bu şampiyonlara ortak çıkacak isimlerde gündeme gelecekti.

Federer tenis kortunda o derece büyüdü ki kimsenin yapamadığını yapan naif birinin kendini sevdirmesi ve hatta tapılırcasına sevmesi de uzun sürmedi. Ekselanslarının; ışıltılı ve temiz suretiyle parlayan, başarının süreklilik arz ettiği, müreffeh yılların tam da sonları derken, 2017 yılına Basel'den çok farklı bir şehirde şampiyon olarak uyanacaktı. Zira hala rüyadan uyana bildiyse! 

2017 Avustralya Açık tüm sürprizleriyle beklerken, Federer'in yer alacak olması iştahımızı kabartmıştı. Favori isimlerden Djokovic ve Murray elenmesiyle, herkesin gözü acaba finalde Federer-Nadal eşleşmesi olur mu ya çevrilmişti. Olmuştu! 
Bu noktada bol miktarda drama var ve bir o kadar da psikolojik haz! Federer ve Nadal'ın yalnızca bir Grand Slam finali olmadığını gösteren tablolar insanın fiziki ve psikolojik sınırlarına yenik düşmeye yer olmadığını, bu duyguların esnek olup, daha estetik hale nasıl oluşturulur, bir kanıttı, Avustralya Açık 2017 finali.

Daha önceki finallerden çok farklıydı. Ancak ne var ki Roger Federer buraya çok başka bir isim olarak geri dönecekti.
Kısa gibi duran bir aradan sonra tüm attığı backhand'ler, file önü bitirişleri, drop shot'ları, servisleri, ace'leri ve de kortta rahatlıkla hareket eden Federer vardı. Durum böyle olunca 3 saat 37 dakika süren finalle baş başa oluyorsunuz. 

Finalin sürekli el değiştirdiği maçta, ekselansları unutturduğu yüzü ile Güney Yarım küre de kortun dışına taşacaktı.Ve böylece 3-2 aldığı maçta 18. Grand Slam şampiyonluğuna ulaşacaktı. İşin aslı Federer bu şampiyonlukla bunun son nokta olmadığını gösterdi ve pazar gününüzü ekrana kilitlemek için gayet yeterli bir sebep!